Wednesday, December 9, 2009

ആദ്യ ദർശനം

പീലിക്കണ്ണിൽ തോന്നിയ കൌതുകം
പീലിവിടർത്തിയ നാളിൽതന്നെ
നീലക്കണ്ണാ നിന്നുടെ രൂപം
നീർ‌മണി തൂകും മിഴികളിലൂടെ
കാണ്മതിനായങ്ങണയുന്നേരം
കാത്തിരിക്കണമെന്നുണ്ണിക്കണ്ണാ

ഗുരുവായുപുരത്തിൻ പടിയേറേണം
ഗുരുപഥ സന്നിധി വലം വയ്ക്കേണം
നേർച്ചകൾ നേരാൻ കഴിവില്ലേലും
നേരിൽ കണ്ടു മനമുരുകേണം

തേജസ്സോടെ വിളങ്ങീടുന്നൊരു
തേർ തെളിക്കുമഥീശൻ വാഴും
പാവനമാമീ സന്നിധിയല്ലോ
പാവങ്ങൾക്കുള്ളാശ്രയമല്ലോ

നേർച്ചച്ചോറിൻ മധുരം നുണയാൻ
നേർച്ചകൾ നേർന്നവർ കനിവേകാൻ
കാത്തിരിക്കുമനാഥനെ നീ
കാത്തുകൊള്ളണമെന്നുണ്ണിക്കണ്ണാ‍

2 comments:

unni ji said...

ആശാവഹം.എനിയും വൃത്തബദ്ധമായ കവിതകൾ എഴുതൂ.

അക്കേട്ടന്‍ said...

Good Yaar Keep it up