കാലയവനിക മറനീക്കിയെന്‍
കാവ്യാനുഭൂതി ചിറകടിക്കുന്നു
അറിവില്ലാതെഴുതുമക്ഷരത്തുണ്ടില്‍
അറിഞീല ഞാനെന്‍ രചനാവൈഭവം
കാലപ്പഴക്കമതിരുകളാക്കാതെ
കാവ്യഭംഗിയ്ക്കു മകുടം ചാര്‍ത്താതെ
ജീവിതയാത്രയില്‍ ഇടം നേടിയവയൊക്കെയും
ജീവല്‍‌സ്പര്‍ശ വാക്കുകളാകുന്നു
രക്തബന്ധങള്‍ക്കടിമപ്പെട്ടവരൊക്കെയും
രക്തമൂറ്റിയ മാംസപിണ്ടങളാകുന്നു
അനുഭവിപ്പിക്കുന്നവരറിയുന്നില്ല
അനുദിനമലിയുന്നൊരായുസ്സിന്‍ വലിപ്പം
ശോകമൂകമാം ജീവിതാനുഭവത്തില്‍
ശോകഛവിപൂണ്ട രചനകളേറെ
ആരെയും നോവിക്കാതെഴുതും വരികളില്‍
ആരാരും പരിഭവം കാട്ടിടല്ലേ
1 comment:
((((( ഠേ ))))) തേങ്ങ ഉടച്ച് തന്നെ തുടങ്ങാം...
"ആരെയും നോവിക്കാതെഴുതും വരികളില്‍
ആരാരും പരിഭവം കാട്ടിടല്ലേ"
ഒരു പരിഭവവും കാട്ടില്ല, ധൈര്യമായി എഴുത്ത് തുടരുക.
Post a Comment