ചീവീടുകൾ ശ്രുതി മീട്ടും രാത്രിയിൽ
രാപ്പാടികൾ സ്വരസാധകം ചെയ്യുമ്പോൾ
മൂളികേൾക്കുന്ന വെള്ളി മൂങ്ങകൾ
ഗ്രീഷ്മ രാവുകൾക്കെന്നുമുന്മാദമേകുന്നു
ശ്രുതി ഭംഗം വരുത്താൻ കാലൻ കോഴികൾ
കൂകി കളിക്കുന്നോരന്ത്യയാമങ്ങളിൽ
കുഴമ്പിൻ മണം പേറും പുതപ്പിനുള്ളിൽ
പ്രാർഥനകളെന്നുമുച്ചത്തിലാവുന്നു
സൂര്യനുണരും പുലർകാല കുളിരിൽ
കരിമ്പടം മാറ്റാൻ മടിക്കുന്ന ഭൂമിയിൽ
കണ്ണുകൾ പൂട്ടി പ്രാർത്ഥിച്ചു നിൽപായ്
പൂമൊട്ടുകൾ പേറും ചെടികളത്രയും
തുളസിത്തറയിൽ വള കിലുങ്ങുമ്പോൾ
തഴുകിയുണർത്തിയ തെന്നലിൻ കൈകളേ
താഴ്വാരങ്ങൾ താണ്ടിയ നിന്നുടെ
പൂമേനി പുൽകിയ മണമെന്ത് പറയൂ
ഇല്ലിക്കാടുകൾ പൂത്തതാവാം
നറു മുല്ലപ്പൂവുകൾ വിടർന്നതാവാം
ഈറൻ മുടിക്കെട്ടഴിഞ്ഞുലയുമ്പോൾ
കാറ്റിൽ സുഗന്ധം പടർന്നതാവാം
കിങ്ങിണിയാട്ടിക്കരയും കിടാവിനെ
തേടുന്ന നാൽക്കാലിയമറുമിന്നെന്നും
നോവുമെന്നോർമ്മതൻ മണിച്ചെപ്പിൽ
പോയ്പോയ കാലത്തിന്നോർമ്മയായെന്നും
2 comments:
പ്രക്ര്തിയിലെ ഒന്നിനെയും വിടാതെ വര്ണിച്ചു
നല്ല സമ്പത്തുള്ള കവിത
വളരെ നന്ദി സാബി
Post a Comment